Zeilen op de baai & Yosemite Park :)

Lieve Lezers!

Hier weer een bericht van de andere kant van de aardbol! Inmiddels is er weer ruim een week voorbij en daarin heb ik natuurlijk niet stilgezeten... Mijn bevindingen, naast het werk op het Lab, wil ik graag hieronder met jullie delen. Alleerst was er op woensdagavond kielboot zeilen op de baai. Het begon om zes uur, uitstekend te matchen dus met mijn negen tot vijf werkdagen :P. Het woei goed en de golven waren redelijk aanwezig; aangezien ik mijn laarzen niet mee had, het niet helemaal droog gehouden :). Maar hieronder even een foto van een zonsondergang. Als je goed kijkt (waarschijnlijk wel goed te zien op de vergroting), zie je ook de Golden Gate Bridge liggen. Gewoon fijn zeilen dus!

Vrijdagmiddag 'iets' eerder weggegaan van het Lab (lees: 13:00h) om te vertrekken richting Yosemite Park! Auto gehuurd (een witte 'four wheels and a heart', zoals hieronder afgebeeld) en gaan!
Maar 'het gaan!' gaat toch nooit zo snel als je hoopt en nadat we alles ingepakt hadden en boodschappen gedaan hadden, reden we rond 17:30h Berkeley uit. En natuurlijk stond er toen, net zoals in Nederland, een fijne file :). Maar file-rijden gaat hier niet helemaal precies hetzelfde als in Nederland. Aangezien ze hier gewoon zes-baans wegen hebben, rijdt het allemaal sowieso wel redelijk door. Vanaf Berkeley duurde de autorit naar het park ruim 5 uur. Hierbij inbegrepen zit natuurlijk ook de fijne slingerweg naar het park toe, die ervoor zorgde dat er ook even 'gestopt moest worden' van de bijrijders aan de kant van de weg om de door misselijkheid geïnduceerde neigingen op te heffen :P. In het park aangekomen (wat overigens echt húge is), onze tent opgezet en ondanks dat het pikkedonker was, ging dat met onze 'op je hoofd-zet zaklamp' uitstekend. De volgende dag bleek onze campingplaats er zo uit te zien:

Allereerst is er natuurlijk de overdreven hoge koepeltent, die ik geleend had van de huisbaas. Overigens kan deze tent niet tegen 'de regen' :), maar schijnbaar is er hier een markt voor tenten die daar niet tegen kunnen. Ten tweede had elke campingplaats een eigen picknicktafel en een eigen barbeque. De bruine doos tussen de tent en de picknick tafel is wellicht nieuw voor jullie, maar het is een berenkluis! Niet dat je hierin beren kunt opsluiten, maar het verplicht om al je voedsel (inclusief tandpasta) hierin te stoppen, om te voorkomen dat beren je auto open klauwen (wat heel zelden wél schijnt te gebeuren) of ineens bij je in de tent staan. Op veel plaatsen hangt ook informatie aangaande wat je moet doen als je 'het geluk' hebt een beer tegen te komen. Veel en hard schreeuwen en met van alles gooien is het devies. Mocht je dan toch nog aangevallen worden, dan wordt het zeer aangeraden terug te vechten. Goed, de eerste dag: regen! Tuurlijk! Voor de veiligheid alle kleren in de auto gelegd (niet de slaapzakken, dat was achteraf wel handig geweest) en naar Wawona village gereden. Vanaf hier de pendelbus naar Mariposa Grove genomen, waar zogenaamde Sequoia trees staan. Tijdens de busreis veranderde de regen in hagel, wat het landschap veranderde in een soort winter-wonder-land (zie hieronder). Het feit dat ik een korte broek aanhad, leverde veel commentaar (en aanzien :P) op...

Hierboven kun je zo'n sequoia boom zien. Deze heet de 'Grizzly Giant' en is de oudste in het park met een geschatte leeftijd tussen de 1600 en 2000 jaar geschat. Met zijn volume van 963 vierkante meter is deze boom 'slechtst' 27e van de wereld :). Er staan nog een aantal meer fraaie exemplaren, waaronder de California Tunnel Tree, waar je 'doorheen' kunt lopen (zie hieronder). In de groove nog naar het uitzichtpunt geweest, maar door de mist was daar bijzonder weinig te zien.

Aan het eind van de middag was het wel weer mooi geweest in het bomenbos en was het tijd terug te rijden naar de camping. Omdat het al de hele dag redelijk gehageld/geregend had, beloofde dit niet veel goeds voor onze tent en onze slaapzakken. En inderdaad, bij aankomst bleek de tent zeiknat en de slaapzakken ook natuurlijk :). Gelukkig was de binnenkant vrijwel droog, dus de spullen in de auto, airco op heel warm en een stukje rijden. Nadat op deze manier de boel weer een beetje 'drooggereden' was, lekker vroeg onder wol gegaan. Want morgen moest het gebeuren: the climbing of the half dome. Omdat dit een lange beklimming zou gaan worden, om half vijf opgestaan. De tent en alle spullen in de auto geladen en naar Yosemite Valley gereden (wat ongeveer nog een uur was vanaf onze camping). Om 07:00h kon de tocht beginnen! En omdat het redelijk mooi weer was, veeheeel foto's gemaakt! Om de half-dome te bereiken, begin je met de 'mist-trail' en kom je langs twee watervallen: the Vernal Falls en de Nevada Falls (niet dé Nevada Falls, however). In de lente en zomer, als er veel smeltwater van de sneeuw is, schijnen deze watervallen redelijk spectaculair te zijn, maar zoals je ziet, was dat nu niet echt het geval :). Vernal Falls: een lief stroompje water.
Nevada Falls: een lief stroompje water.

Hoewel de stroompjes misschien lief waren, het pad langs de watervallen was dat in het geheel niet. Aangezien dit slechts bestond uit treden, was het fijntjes anderhalf uur traplopen :). Omdat ik dat niet dagelijks doe, had ik redelijk spierpijn de dag erna! Na de watervallen loopt de route door een bos, totdat: Het pad wordt steiler en mooie vergezichten verschijnen!
Omdat we steeds hoger komen, wordt ook de half-dome zichtbaar (hieronder, kun je de mensjes zien?)! Het is eigenlijk een enorme granieten rots, die je ondanks zijn steillheid kunt beklimmen, omdat er stalen kabels bevestigd zijn aan in de grond geslagen stokken.
Na bijna vijf uur lopen, zijn we dan eindelijk aan de voet van de Half-Dome!

Het lijkt indrukwekkend, en dat is het ook! Een aantal mensen bedenkt op de helft van de beklimming dat ze het toch niet aandurven en besluiten terug te gaan. Goed voor te stellen, aangezien als je terug moet je de hele tijd de 'leegte' inkijkt. Voor mensen met ook maar een heel klein beetje hoogtevrees absoluut geen pretje...

Om je een beetje een idee te geven van het trap gebeuren, hieronder een filmpje (en ja, ik moet naar de kapper)(en let niet op de tekst, want ik bazel maar wat...).

Eenmaal boven, blijkt het de moeite van de beklimming meer dan waard te zijn. Fantastisch uitzicht overal om je heen :) en hieronder sta ik op 'de' overhangende rots (erachter ligt Yosemite Valley).

Omdat we ook het hele eind weer terug moeten lopen, verlaat ik met een beetje pijn in mijn hart de 2693m hoge dome. Het hele eind teruglopen is niet echt een pretje als je de climax al gehad hebt, maar weinig keuzes hier :). Op de terugweg niet langs de watervallen gelopen, maar via de John Muir Trail naar beneden gelopen. Ook hier zijn mooie rotsformaties zichtbaar. Iets meer dan 27 kilometer later en na een tocht van bijna twaalf uur, komen we weer aan bij de auto. Het was een mooie dag geweest! Er hoefde alleen nog maar teruggereden te worden via de Mac (sorry Trudie!!). En met met de zonsondergang die we zagen toen we het park uitreden wil ik graag afsluiten!
Het ga jullie goed in kikkerland!

Ruben.

First week at work...

Beste lezers!

Even een update van mijn eerste week '@ the Lab' en in Berkeley. Vorige week maandag moest ik om 11h aantreden, wat best een redelijke tijd is voor een eerste werkdag :). Eerst de bus genomen naar het centrum van de stad (ik had nog geen fiets) en vanaf daar met de gratis 'shuttle-bus' de heuvel op naar het 'Lawrence Berkeley National Laboratory', vanaf nu aan gerefereerd als 'het Lab'. Inderdaad, een heuvel op, en wat voor één! Meer een soort Alpe d'Huez als je het mij vraagt. Ik dacht dat ik mooi elke dag naar het Lab kon op de fiets, maar mooi niet dus... Vandaar die bussen...! Ik weet ook niet hoe lang deze shuttledingen er al rond rijden, maar elke ochtend verwonder ik mij erover dat die rijdende, brokken ijzer niet spontaan uit elkaar vallen. Ik ieder geval, toen ik de shuttle bus in stapte, waren daar gewoon weer de mensen die in Groningen bij lijn 15 de 1-na laaste halte uitstappen! Déjà vu! Dat is mooi binnenkomen i.e.g.! Het Lab ligt tegen een heuvel geplakt, beslaat een enorm terrein en bestaat uit een bonte melange van nieuwe, oude, lelijke en bijzonder mooie gebouwen. Het gebouw waar ik moest zijn, bleek ook nog eens ongeveer het verst en het hoogst tegen de heuvel aan te liggen. Iedereen was al ongeveer uitgestapt toen ik mocht uitstappen. Eenmaal uitgestapt is eigenlijk het eerste wat opvalt het fantastische uitzicht. Je kunt vanaf de heuvel de baai, San Francisco en de Golden Gate Bridge zien liggen. (Het is alleen wel bijna altijd mistig boven San Francisco, dus daarom is de foto een beetje 'mistig', maar wel bijgevoegd.)

Verder is het lunch-programma uistekend: relax drie kwartier lunchen in het zonnetje met fijne vergezichten. Ook hoeven we niet te lunchen in een onaangename omgeving, want ook daar is aan gedacht... (Wel jammer van de plastic picknick-stoelen :P.) Mijn project is leuk en mijn begeleider is Nederlands en ook nog eens een hele prettige om mee samen te werken, dus dat is allemaal mooi meegenomen. Toen hij mij de meetopstelling liet zien kreeg ik weer een soort déjà vu. De meetopstelling bevond zich namelijk gewoon weer in 'de kelder' en bovendien is het er dezelfde rotzooi met dezelfde frutsels en komt de schoonmaakster elke dag de prullenbak legen. Het is misschien wat voorbarig om te zeggen, maar volgens mij zijn alle Labs op de wereld bijna identiek :P. Inmiddels ook een fiets gekocht, dus ik fiets elke morgen 10 minuten naar de shuttlebus en zet mijn fiets op de bus. 's Middags zet ik mijn helm op en raas ik naar beneden. Je zult je misschien afvragen: 'een helm?!?'. Maar ja, een helm. Dat is verplicht op het Lab, anders mag je eens fietsen op het labterrein... Ze zijn een beetje paranoide op het Lab aangaande veiligheid. In Berkeley zelf hoef je volgens mij geen helm op en lichten in het donker zijn ook niet echt verplicht. Maar goed, voor het geheel hier ook even een foto van mij & mijn 'hybrid' (dat is een mountainbike frame met wielen die iets dunner zijn dan mountainbike-wielen). Het ziet er niet uit, maar goed :P.

Wat ik ook gekocht heb, is even heel iets anders maar wel fijn: de grootste M&M's zak die ik ooit gezien heb! De zak weegt bijna anderhalve kilo en bevat niets anders dan fijne, gekleurde chocoladerondjes! En de M&M's zakken zijn niet de enige etenswaren die in grote verpakkingen zitten. Te koop zijn hier ook bijvoorbeeld hele belegde stokbroden en pizza's zo groot als een kleine tafel :). Gewoon ideaal allemaal als je snel in de breedte wilt groeien! En schijnbaar willen een boel mensen dat hier, dus dat komt uitstekend uit!

Verder de hele week 'gewerkt' en ik zal jullie niet lastig vallen met de details daaromtrent. Jullie kunnen natuurlijk wel (weer) mijn presentatie bijwonen in Nederland over het onderzoek dat ik nu doe. De dagen gaan voorbij & dan is het weekend! En vrijdagavond was het feest, in het Cooperative House, waar Nooortje (een Nederlandse studente uit Maastricht) woont. Het was een zogenaamde room-2-room, wat inhoudt dat elke kamer een thema heeft en een drankje (sterk en/of gemixt) serveert. En dan loop je alle kamers bij langs :). Mooie gekkigheid, temeer nog omdat Amerikanen heel 'hysterisch' doen als ze drank op hebben wat vooral veel gekrijs, zang en gek doen tot gevolg heeft. Prima dus... De volgende dag naar San Francisco geweest en daar door wat 'beroemde' buurten gewandeld. O.a. Golden Gate Park (waar eekhoorns schijnbaar witte druiven bijzonder lekker vinden), Haight Street waar vroeger alle hippies woonden, Castro, het gay-district (met mooi uitzicht op een heuvel volgeplakt met huizen in Victoriaanse bouwstijl) en the Mission waar alle Mexicanen wonen en waar we (dus) burritos gegeten hebben...

's Avonds naar een 'Shakespeare play in the park' geweest (Presidio Park, 'A Midsummer Night's dream'). Van het stuk begreep ik eigenlijk bijzonder weinig :P, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken! Zondag naar de open-dag van de zeilclub geweest en member geworden! Ook een tochtje gemaakt op de baai en dat was zeer fijn! Want: zonnetje, redelijke windje en het uitzicht! Je kunt San Francisco en de Golden Gate 'gewoon' zien liggen en dat maakt de baai toch wel een bijzondere zeilomgeving :). Helaas heb ik hier nog geef foto's van, maar die komen eraan in het volgende bericht (cliffhanger :P)!

Ciao,
Ruben.

Kamer in Berkeley :)

Lezers!

In Berkeley moet het gaan gebeuren het komende half jaar. Daarom van S.F. naar dit kleine stadje afgereisd aan de andere kant van de baai. Qua inwoners lijkt Berkeley een beetje op Groningen, alleen is alles wat uitgestrekter. Dit heeft ondermeer te maken met het feit dat elke straat ongeveer 4x zo breed is als in Groningen. Over asfalt doen ze hier niet moeilijk. Over eten ook niet trouwens, veel mensen lijken hier wel zwanger... Maar omdat mannen dat niet kunnen worden en niet de helft van de vrouwen (is wat overdreven) zwanger kan zijn (dat zou raar zijn), wijt ik het maar aan teveel en slecht eten. Bewegen is ook niet echt de cultuur hier. Ik heb auto's gezien die gewoon wachten bij winkels totdat de parkeerplaats vrij is die het meest dichtbij de ingang is, terwijl er 50m verderop gewoon plaatsen vrij zijn!! Tijd maakt niet uit, als we maar niet hoeven te lopen zal wel de gedachte zijn... Onderstaande foto geeft het 'motel' weer dat ik twee dagen geboekt had om toch een dak boven mijn hoofd te hebben. Zoals je ziet, is dit soort dingen bepaalt geen feest. Net zoals in de films zijn de kamers vies en het stonk er behoorlijk (maar dit kun je niet 'zien' op de tv). Gelukkig had ik het voorrecht om in de kamer naast een of ander verliefd stel te slapen, dat hun verliefdheid niet onder stoelen of banken stak. Gelukkig duurde het lawaai niet al te lang... Maar kortom: fijn slapen dus! Gelukkig voor mij dat ik via Graigslist.com al redelijk snel kon hospiteren bij kamer...

Het hospiteren verliep soepel en de kamer gekregen! Hieronder zijn de foto's. Ik woon nu met een Deense student (geschikte kerel), die onmogelijk hard studeert en een architect (vandaar al de 'funky' meubelen), gescheiden, laid-back, van rond de 50 die ook de huiseigenaar is.
Hierboven is de keuken. Alles erop en eraan: vaatwasser, oven, grill (onder de oven), ENORME koelkast, vriezer, ENORME microwave. Maar mensen, dit is nog niet alles! Natuurlijk is er ook een sinkdisposer! Jaweljawel! In de film laat een vrouw (weet ook niet waarom altijd vrouwen) hierin altijd haar ring vallen en gaat dan in het afvoerputje graaien. Zoals veel filmshots bewijzen, kun je dat dus beter niet doen als je een sinkdisposer hebt. Maar jullie zullen wel afvragen: hoe kan die Ruben leven zonder ijsblokkenmaker? Maar geen zorgen beste mensen: deze is ook gewoon aanwezig! Altijd handig zo'n ijsblokkenmaker als je vattigduzend ijsblokken nodig hebt ergens voor...

Boven: een glimpse van het 'funky' meubilair...Dit is de voorkant van het appartement: ik moet eerst de trap op naar de 'patio', waar je 's ochtends fijn je met suiker overgoten cereals kunt opsmikkelen. In de zon! Want tot nu toe schijnt de zon hier elke dag :). 25+ graden met een heerlijke breeze van de baai! (Overigens schijnt het wel te gaan regenen in de winter, maar dat is nu nog niet).

Hier zie je de straat voor het huis: ook als er aan twee kanten auto's geparkeerd staan is nog gewoon fijn rijden. Heel wat anders dan de H.W. Mesdagstraat! En dan nu door naar de kamer: zo'n 14 m2 met eigen toilet & baddouche en een goede inbouwkast. Heel fijn dus :).

Het enige nadeel is eigenlijk dat er een treinstation drie straatblokken verderop is. Nou zou dat helemaal geen probleem zijn, ware het niet dat de treinen hier als ze aankomen en vertrekken bij elk station onwijs (écht onwijs) hard toeteren. Maar ook dat begint al te wennen. (Overigens is de kamer vrij, omdat degene die in deze kamer zat, steeds wakker werd van dit getoeter :P). Verder is er ook WiFi en een wasmachine en een droger. Geheel naar Amerikaans gebruik zijn deze zo groot, dat hier ongeveer je hele klerenkast in past: écht superhandig! Nu ik een kamer heb, kan het 'echte' leven beginnen :P.

Later meer....

San Francisco!

Lezers!
Vandaag, na een redelijk goede nachtrust, om 09:00h opgestaan: mijn eerste dag in San Francisco kon beginnen! Ontbeten met twee bruine, geroosterde boterhammetjes. Eén met jam en de ander met boter. En alsof het allemaal niets kost, ook nog een glas jus d'orange. Hmmmmmmmmm. Daarna via Union Square (hieronder) met de bus (lijn 30) naar Fisherman's Wharf gereisd, waar we fietsen gingen huren, zoals echte Nederlanders betaamd :P.

De fietsen waren dik in orde en met veel versnellingen, die ook hard nodig waren zoals later zou blijken. Wij vonden zelf dat we geen helmen nodig hadden, ondanks dat iedereen hier met helmen op fietst, wat ons de reactie 'dutch hardheads' opleverde van de fietsenwinkelemployee.
San Francisco is aan haar westelijke kant begrensd door de Grote Oceaan en aan de noordelijke en oostelijke kant door een baai. In het noorden verbindt de Golden Gate Bridge San Francisco met het land aan de andere, noordelijke kant van de baai. Met de fietsen langs het strand naar de deze Golden Gate Bridge gefietst, wat fraaie foto's opleverd! Jammer dat het vaak mistig is, waardoor je de torens van de brug vaak niet goed kunt zien. Ook nu dus niet (hieronder).Natuurlijk wilden we de stad zo snel mogelijk verlaten, dus over de brug gefietst, waar auto's in 6 banen heen en weer razen. Opmerkelijk is dat om de zoveel meter telefoonpalen staan met teksten als: "There is still hope, make the call." om het aantal springende mensen zoveel mogelijk te beperken. Over de brug naar de Grote Oceaan gefietst (westelijke richting) en daar door het natuurgebied Marlin Height gefietst. In tegenstelling tot de vele toeristen bij de brug, lijkt het hier uitgestorven. Af en toe rijdt de police patrol langs, of een surfer. Met de kale vlakten en weinige mensen, doet het dit natuurgebied wat kil aan. Van de Marin Headlands teruggefietst naar Sausolito en in Tuberon de ferry terug naar San Francisco genomen. Aldaar nog een of andere betonnen toren bezocht en wat door de straten gereden. Door de, voor Nederlanders, redelijk hoog aandoende heuvels heb je af en toe fijne vergezichten...
Daarna fijn gegeten bij een Thais restaurant en weer naar het hostel teruggekeerd, want stuk. Logisch. De volgende dag naar Chinatown geweest, waar allemaal Chinese meuk verkocht wordt. Ook hebben ze een soort 'gate', maar de Ni Hao in Groningen heeft ook iets soortgelijks, dus niet heel bijzonder. Daarna naar het Golden Gate Park geweest, wat het grootste aangelegde park in de wereld is. Dus net als veel andere dingen hier is het park: groot!!! Er lopen dan ook gewoon redelijke geasfalteerde wegen doorheen :), zodat de Amerikanen niet teveel hoeven te lopen. In dit park zijn talloze dingen zoals een golfbaan, stadions, dograce's, musea, een botanische tuin, een conservatory of Flowers, een Japanese Tea Garden (hieronder) enzenz.

Na dit hele parkgebeuren gegeten in een enorm winkelcentrum, afscheid genomen van BJ en nog voor één nacht in een hostel in S.F. Het wordt zolangzamerhand tijd om naar Berkeley te gaan!

Aankomst!

Lieve lezers, Sinds mijn vorige bericht is er veel gebeurd! Een korte samenvatting: visum opgehaald bij het consulaat in Amsterdam, e-tickets gekregen, 'scriptie-presentatie' gegeven en 'scriptie-verslag' afgerond, hele kamer verhuisd en tassen gepakt. Gisteren de hele middag, avond en nacht mijn spullen in een koffer en een rugzak gestopt en nog een 'afscheidsdiner' gehouden met familie. Vanmorgen heel vroeg (lees: 04.00h) opgestaan en door mijn ouders en mijn broertje naar schiphol gebracht. En daar kwam het afscheid :(, maar i.e.g. zie ik jullie weer over een half jaartje! Toen naar Frankfurt gevlogen (wat overigens een oud en vervelend vliegveld heeft, nog eens temeer omdat je voordat je de volgende vlucht kunt nemen, wéér door de douane moet) en toen overgestapt op de United Airlines 901 naar San Francisco! Ik had tijdens de vlucht eigenlijk van die kleine tv'tjes in de stoel voor mij verwacht, maar dat was helaas niet zo. Wel werden we al lekker vetgemest met marsen, chips en veel koolzuurhoudende drank. Bijna niet geslapen, hoewel ik toch wel redelijk moe was. Stiekem was ik toch een beetje jaloers op de man twee links van mij die praktisch de hele vlucht geslapen heeft. Rond 17:00h aangekomen op het vliegveld van San Francisco! Bagage van de band gehaald en bij de uitgang gewacht op BJ. Met BJ met de BART (Bay Area Rapid Transportation) naar het centrum van S.F. gereisd. Het zonnetje schijnt, het is een zeer aangename temperatuur (wel een beetje te warm om met teveel bagage te zeulen, maar goed) en de hoge gebouwen kijken op je neer! Aldaar ingecheckt in ons hostel dat er overigens prima uitziet. Bovendien ligt het vlakbij Union Square en dus goed in het centrum. Daarna een hapje gegeten bij Lori's Dining, een typisch Amerikaanse Hamburger Tent met veel posters van Marilyn Monroe en grote coca cola flessen overal (foto hieronder).

Hier natuurlijk hamburgers gegeten met patat (waar de aardappelschillen nog omheen zaten) en ketchup. Integreren gaat goed dus :P. Nu zo rond 23:00h naar bed, hoewel ik eigenlijk al veel eerder wilde slapen. Maar om een jetlag-gevoel te voorkomen morgen, toch maar stug doorgaan met wakker blijven. Tot laterz!