Zeilen op de baai & Yosemite Park :)

Lieve Lezers!

Hier weer een bericht van de andere kant van de aardbol! Inmiddels is er weer ruim een week voorbij en daarin heb ik natuurlijk niet stilgezeten... Mijn bevindingen, naast het werk op het Lab, wil ik graag hieronder met jullie delen. Alleerst was er op woensdagavond kielboot zeilen op de baai. Het begon om zes uur, uitstekend te matchen dus met mijn negen tot vijf werkdagen :P. Het woei goed en de golven waren redelijk aanwezig; aangezien ik mijn laarzen niet mee had, het niet helemaal droog gehouden :). Maar hieronder even een foto van een zonsondergang. Als je goed kijkt (waarschijnlijk wel goed te zien op de vergroting), zie je ook de Golden Gate Bridge liggen. Gewoon fijn zeilen dus!

Vrijdagmiddag 'iets' eerder weggegaan van het Lab (lees: 13:00h) om te vertrekken richting Yosemite Park! Auto gehuurd (een witte 'four wheels and a heart', zoals hieronder afgebeeld) en gaan!
Maar 'het gaan!' gaat toch nooit zo snel als je hoopt en nadat we alles ingepakt hadden en boodschappen gedaan hadden, reden we rond 17:30h Berkeley uit. En natuurlijk stond er toen, net zoals in Nederland, een fijne file :). Maar file-rijden gaat hier niet helemaal precies hetzelfde als in Nederland. Aangezien ze hier gewoon zes-baans wegen hebben, rijdt het allemaal sowieso wel redelijk door. Vanaf Berkeley duurde de autorit naar het park ruim 5 uur. Hierbij inbegrepen zit natuurlijk ook de fijne slingerweg naar het park toe, die ervoor zorgde dat er ook even 'gestopt moest worden' van de bijrijders aan de kant van de weg om de door misselijkheid geïnduceerde neigingen op te heffen :P. In het park aangekomen (wat overigens echt húge is), onze tent opgezet en ondanks dat het pikkedonker was, ging dat met onze 'op je hoofd-zet zaklamp' uitstekend. De volgende dag bleek onze campingplaats er zo uit te zien:

Allereerst is er natuurlijk de overdreven hoge koepeltent, die ik geleend had van de huisbaas. Overigens kan deze tent niet tegen 'de regen' :), maar schijnbaar is er hier een markt voor tenten die daar niet tegen kunnen. Ten tweede had elke campingplaats een eigen picknicktafel en een eigen barbeque. De bruine doos tussen de tent en de picknick tafel is wellicht nieuw voor jullie, maar het is een berenkluis! Niet dat je hierin beren kunt opsluiten, maar het verplicht om al je voedsel (inclusief tandpasta) hierin te stoppen, om te voorkomen dat beren je auto open klauwen (wat heel zelden wél schijnt te gebeuren) of ineens bij je in de tent staan. Op veel plaatsen hangt ook informatie aangaande wat je moet doen als je 'het geluk' hebt een beer tegen te komen. Veel en hard schreeuwen en met van alles gooien is het devies. Mocht je dan toch nog aangevallen worden, dan wordt het zeer aangeraden terug te vechten. Goed, de eerste dag: regen! Tuurlijk! Voor de veiligheid alle kleren in de auto gelegd (niet de slaapzakken, dat was achteraf wel handig geweest) en naar Wawona village gereden. Vanaf hier de pendelbus naar Mariposa Grove genomen, waar zogenaamde Sequoia trees staan. Tijdens de busreis veranderde de regen in hagel, wat het landschap veranderde in een soort winter-wonder-land (zie hieronder). Het feit dat ik een korte broek aanhad, leverde veel commentaar (en aanzien :P) op...

Hierboven kun je zo'n sequoia boom zien. Deze heet de 'Grizzly Giant' en is de oudste in het park met een geschatte leeftijd tussen de 1600 en 2000 jaar geschat. Met zijn volume van 963 vierkante meter is deze boom 'slechtst' 27e van de wereld :). Er staan nog een aantal meer fraaie exemplaren, waaronder de California Tunnel Tree, waar je 'doorheen' kunt lopen (zie hieronder). In de groove nog naar het uitzichtpunt geweest, maar door de mist was daar bijzonder weinig te zien.

Aan het eind van de middag was het wel weer mooi geweest in het bomenbos en was het tijd terug te rijden naar de camping. Omdat het al de hele dag redelijk gehageld/geregend had, beloofde dit niet veel goeds voor onze tent en onze slaapzakken. En inderdaad, bij aankomst bleek de tent zeiknat en de slaapzakken ook natuurlijk :). Gelukkig was de binnenkant vrijwel droog, dus de spullen in de auto, airco op heel warm en een stukje rijden. Nadat op deze manier de boel weer een beetje 'drooggereden' was, lekker vroeg onder wol gegaan. Want morgen moest het gebeuren: the climbing of the half dome. Omdat dit een lange beklimming zou gaan worden, om half vijf opgestaan. De tent en alle spullen in de auto geladen en naar Yosemite Valley gereden (wat ongeveer nog een uur was vanaf onze camping). Om 07:00h kon de tocht beginnen! En omdat het redelijk mooi weer was, veeheeel foto's gemaakt! Om de half-dome te bereiken, begin je met de 'mist-trail' en kom je langs twee watervallen: the Vernal Falls en de Nevada Falls (niet dé Nevada Falls, however). In de lente en zomer, als er veel smeltwater van de sneeuw is, schijnen deze watervallen redelijk spectaculair te zijn, maar zoals je ziet, was dat nu niet echt het geval :). Vernal Falls: een lief stroompje water.
Nevada Falls: een lief stroompje water.

Hoewel de stroompjes misschien lief waren, het pad langs de watervallen was dat in het geheel niet. Aangezien dit slechts bestond uit treden, was het fijntjes anderhalf uur traplopen :). Omdat ik dat niet dagelijks doe, had ik redelijk spierpijn de dag erna! Na de watervallen loopt de route door een bos, totdat: Het pad wordt steiler en mooie vergezichten verschijnen!
Omdat we steeds hoger komen, wordt ook de half-dome zichtbaar (hieronder, kun je de mensjes zien?)! Het is eigenlijk een enorme granieten rots, die je ondanks zijn steillheid kunt beklimmen, omdat er stalen kabels bevestigd zijn aan in de grond geslagen stokken.
Na bijna vijf uur lopen, zijn we dan eindelijk aan de voet van de Half-Dome!

Het lijkt indrukwekkend, en dat is het ook! Een aantal mensen bedenkt op de helft van de beklimming dat ze het toch niet aandurven en besluiten terug te gaan. Goed voor te stellen, aangezien als je terug moet je de hele tijd de 'leegte' inkijkt. Voor mensen met ook maar een heel klein beetje hoogtevrees absoluut geen pretje...

Om je een beetje een idee te geven van het trap gebeuren, hieronder een filmpje (en ja, ik moet naar de kapper)(en let niet op de tekst, want ik bazel maar wat...).

Eenmaal boven, blijkt het de moeite van de beklimming meer dan waard te zijn. Fantastisch uitzicht overal om je heen :) en hieronder sta ik op 'de' overhangende rots (erachter ligt Yosemite Valley).

Omdat we ook het hele eind weer terug moeten lopen, verlaat ik met een beetje pijn in mijn hart de 2693m hoge dome. Het hele eind teruglopen is niet echt een pretje als je de climax al gehad hebt, maar weinig keuzes hier :). Op de terugweg niet langs de watervallen gelopen, maar via de John Muir Trail naar beneden gelopen. Ook hier zijn mooie rotsformaties zichtbaar. Iets meer dan 27 kilometer later en na een tocht van bijna twaalf uur, komen we weer aan bij de auto. Het was een mooie dag geweest! Er hoefde alleen nog maar teruggereden te worden via de Mac (sorry Trudie!!). En met met de zonsondergang die we zagen toen we het park uitreden wil ik graag afsluiten!
Het ga jullie goed in kikkerland!

Ruben.